مواد غذایی دارای سلنیوم

عنصر سلنیوم مواد غذایی دارای سلنیوم به همراه مقدار سلنیوم موجود, طبع آنها, فواید و عوارض آن برای بدن

1. بادام برزیلی

در فهرست ما بادام برزیلی بیشترین مقدار سلنیوم را در بین مواد غذایی دارد. در هر 100 گرم بادام برزیلی مقدار 1,917 میکروگرم سلنیوم وجود دارد.

احتیاط

عوارض جانبی مصرف بیش از اندازه بادام برزیلی یکی از پیامدهای سمیت سلنیوم شکنندگی ناخن و مو است و شامل تهوع، خستگی، اسهال، تحریک پذیری، بوی تنفسی شبیه سیر، ریزش مو و ناهنجاری های ناخن می باشد.

بادام برزیلی

2. خردل آسیاب شده

خردل آسیاب شده در رتبه دوم فهرست ما قرار دارد و دارای 208 میکروگرم سلنیوم می باشد. مصرف مقادیر زیاد آن ممکن است منجر به درد شکم، اسهال و التهاب روده شود. (خردل دارای طبع گرم و خشک می باشد)

خردل آسیاب شده

3. جگر آب پز بره

جگر آب پز بره در رتبه سوم فهرست ما جای دارد و حاوی 116 میکروگرم سلنیوم می باشد. جگر بره سرشار از مواد مغذی و ویتامین است و طعم کمی ملایم‌ تر از جگر گاو دارد. سرشار از ویتامین های A و B12 و منبع عالی آهن است. جگرها را می توان چند ساعت قبل از پختن در آب لیمو ترش قرار داد تا هرگونه ناخالصی های آن از بین برود.

جگر بره

4. کره آفتاب گردان

کره آفتاب گردان در رتبه چهارم فهرست ما قرار دارد و دارای 104 میکروگرم سلنیوم می باشد. در مصرف کره آفتابگردان زیاده روی نکنید و مطمئن شوید که آن را با مواد غذایی امگا 3 به مقدار کافی متعادل کنید.

کره آفتاب گردان

5. جگر آب پز بوقلمون

جگر آب پز بوقلمون در رتبه پنجم فهرست ما قرار دارد و حاوی 102 میکروگرم سلنیوم می باشد. خوردن جگر یا سایر گوشت های اندام ممکن است خطر ابتلا به بیماری کبد چرب را افزایش دهد.

جگر پخته بوقلمون

6. قلوه آب پز مرغ

قلوه آب پز مرغ در رتبه ششم فهرست ما جای دارد و دارای 95 میکروگرم سلنیوم می باشد. قلوه یا همان کلیه، همانند جگر و ریه به همه افراد توصیه نمی شود. چون دیر هضم و سخت هضم بوده و در بدن خونی تولید می کند که مضر می باشد. قلوه و اندام‌های داخلی بدن مرغ، به دلیل امکان تزریق مواد شیمیایی به بدن آن‌ها بهتر است دوبار پخته شوند.

قلوه آب پز مرغ

7. آرد سمولینا غنی شده

آرد سمولینا غنی شده در رتبه هفتم فهرست ما قرار دارد و حاوی 89 میکروگرم سلنیوم می باشد. آنافیلاکسی یک وضعیت تهدید کننده زندگی که باعث ایجاد مشکل در تنفس می شود، زیرا بدن در حالت شوک قرار می گیرد. بیماری سلیاک: اگر به بیماری سلیاک مبتلا هستید و غذای تهیه شده با سمولینا میل کنید، ممکن است دچار درد شکم، اسهال مزمن، نفخ یا یبوست شوید.

آرد سمولینا غنی شده

8. گندم دوروم

گندم دوروم در رتبه هشتم فهرست ما جای دارد و دارای 89 میکروگرم سلنیوم می باشد.

گندم دوروم

9. جگر پخته مرغ

جگر پخته مرغ در رتبه نهم فهرست ما جای دارد و حاوی 82 میکروگرم سلنیوم می باشد. مصرف جگر مرغ برای مبتلایان به بیماری‌های قلبی عروقی، چربی خون بالا و نقرس مضر است. جگر مرغ از غذا‌های با کلسترول بالا محسوب می‌ شود، مصرف زیاد جگر مرغ باعث افزایش کلسترول و در نتیجه بیماری قلبی می‌ شود. (جگر مرغ دارای طبع گرم و تر می باشد)

جگر پخته مرغ

10. تخمه آفتاب گردان بو داده

تخمه آفتاب گردان بو داده در رتبه دهم فهرست ما جای دارد و حاوی 80 میکروگرم سلنیوم می باشد. مصرف زیاد تخمه آفتابگردان ممکن است باعث استفراغ، معده درد و یبوست شود. افرادی که به تخمه آفتابگردان حساسیت دارند ممکن است علائمی مانند استفراغ، بثورات، مشکلات تنفسی، تورم و خارش اطراف دهان و غیره را نشان دهند. (تخمه آفتاب گردان دارای طبع گرم و خشک می باشد)

تخمه آفتاب گردان بو داده

توضیحات

سلنیوم یک عنصر کمیاب است که به طور طبیعی در بسیاری از غذاها وجود دارد، به غذاهای دیگر اضافه شده و به عنوان یک مکمل غذایی در دسترس است. سلنیوم که از نظر تغذیه ای برای انسان ضروری است، ترکیبی از بیش از دوجین سلنوپروتئین است که نقش مهمی در تولید مثل، متابولیسم هورمون تیروئید، سنتز DNA و محافظت در برابر آسیب اکسیداتیو و عفونت ایفا می کند. رایج ترین معیارهای مورد استفاده برای وضعیت سلنیوم، غلظت سلنیوم پلاسما و سرم است. غلظت خون و ادرار منعکس کننده مصرف اخیر سلنیوم است. تجزیه و تحلیل محتوای سلنیوم مو یا ناخن می تواند برای نظارت بر مصرف طولانی مدت در طول ماه ها یا سال ها استفاده شود. سلنیوم به عنوان یک آنتی اکسیدان قوی عمل می کند و به جلوگیری از زوال ذهنی کمک می کند. همچنین سلنیوم برای سلامت تیروئید مهم است و سیستم ایمنی بدن شما را تقویت می کند. اگرچه سلنیوم برای سلامتی لازم است، اما مصرف بیش از حد آن می تواند خطرناک باشد. در واقع، مصرف دوزهای بالای سلنیوم می تواند سمی و حتی کشنده باشد. بادام برزیلی حاوی مقدار بسیار بالایی سلنیوم است اما مصرف بیش از حد آن می تواند منجر به سمیت سلنیوم شود. علائم سمیت سلنیوم عبارتند از: ریزش مو, سرگیجه, حالت تهوع, استفراغ, گرگرفتگی صورت, لرزش و درد عضلانی.

مقدار سلنیوم مورد نیاز برای بدن:

1 تا 3 سال: 20 میکروگرم

4 تا 8 سال: 30 میکروگرم

9 تا 13 سال: 40 میکروگرم

14 سال به بالا: 55 میکروگرم

خطرات مصرف بیش از حد سلنیوم

مصرف بیش از حد سلنیوم ممکن است باعث بوی بد دهان، ریزش مو، تب، خستگی و حالت تهوع شود. سلنیوم همچنین ممکن است با سایر داروها و مکمل هایی که مصرف می کنید، مانند برخی از آنتی اسیدها، داروهای شیمی درمانی، کورتیکواستروئیدها، نیاسین، داروهای استاتین کاهنده کلسترول و قرص های ضد بارداری تداخل داشته باشد. مکمل های سلنیوم ممکن است با خطر سرطان پوست (کارسینوم سلول سنگفرشی) مرتبط باشد، بنابراین افرادی که در معرض خطر بالای سرطان پوست هستند نباید از این مکمل ها استفاده کنند. همچنین در دراز مدت می تواند فرد را دچار مشکلات تنفسی، نارسایی کلیه و مشکلات قلبی و حتی مرگ بکند.

عوارض و علائم کمبود سلنیوم برای بدن

ریزش مو
ضعف عضلانی
اختلال عملکرد تیروئید
ناخن های ضعیف و شکننده
سردرگمی و تغییرات شناختی

سلنیوم را با کدام ماده غذایی نباید خورد

سلنیوم با داروهایی که انعقاد خون را کند می‌کنند (داروهای ضد انعقاد / ضد پلاکت) تداخل دارد، زیرا سلنیوم ممکن است باعث کند شدن لخته شدن خون شود. مصرف سلنیوم همراه با داروهایی که لخته شدن خون را کند می‌ کنند می‌ تواند خطر کبودی و خونریزی را افزایش دهد. سلنیوم ممکن است سرعت تجزیه داروهای آرام‌بخش را کاهش دهد. مصرف سلنیوم با این داروها ممکن است باعث افزایش اثرات و عوارض جانبی این داروها شود.

تاریخچه کشف سلنیوم خوراکی

عنصر سلنیوم در سال 1817 توسط شیمیدان سوئدی، "یونس یاکوب برزلیوس" کشف شد. او سلنیوم را از نام الهه یونانی ماه، سلن، نامگذاری کرد. این عنصر جذاب سابقه طولانی و نامطلوب استفاده به عنوان یک جزء رژیمی دارد. اولین توصیف آن به عنوان مضر برای خوردن حیوانات توسط مارکوپولو در اواخر قرن سیزدهم گزارش شد. مارکوپولو در سفرهای خود به غرب چین در مورد بیماری ای نوشت که «جانوران باری» به آن مبتلا شدند که در آن سم آنها پس از خوردن برخی گیاهان شکننده شد و از بین رفت. این گیاهان به احتمال زیاد گیاهان سلنیفر بودند که مقادیر زیادی سلنیوم را از خاک جذب می کنند و سلنیوم را در بافت های خود ذخیره می کنند. چنین بیماری هایی که پولو توصیف کرد در قرن بیستم در اسب ها و گاوهایی که در دشت های داکوتا و نبراسکا در ایالات متحده چرا می کردند، یافت شده است. به عنوان مثال، T.C. مدیسون، یک پزشک ارتش مستقر در فورت راندال در نبراسکای شمالی در اواسط دهه 1850، یک اختلال سم نکروزه را توصیف کرد که علاوه بر این، شامل ریزش مو در یال و دم در میان اسب‌های ارتشی بود که در گیاهان اطراف قلعه چرا می‌ کردند. نقش سلنیوم به عنوان یک عنصر غذایی مضر در سال 1957، زمانی که شوارتز و فولتز به طور غیرمنتظره ای دریافتند که از نکروز کبد در موش صحرایی جلوگیری می کند، تغییر بزرگی پیدا کرد. یافته‌های شوارتز و فولتز با مشاهدات جالب دیگری دنبال شد که سلنیوم نقش مهمی در رشد بی‌هوازی در اشریشیا کلی داشت، زمانی که این ارگانیسم بر روی گلوکز رشد می‌ کرد. به زودی مشخص شد که سلنیوم یک عنصر ضروری در رژیم غذایی پستانداران و بسیاری دیگر از اشکال حیاتی است که در سطوح پایین مصرف شود، اما زمانی که در سطوح بالا مصرف شود مضر است.

(مشخصات والپیپر)

سازنده: ® Cyrus

رزولوشن: 2800x1575

حجم: 2.34 مگابایت

فرمت: JPEG

سال ساخت: 1402

آپدیت:

لینک دانلود: دانلود والپیپر

جهت دانلود در سایز اصلی بر روی عکس کلیک راست کرده و گزینه Save Image As را بزنید.
مشکلات, پیشنهادات و نظرات خود را در همین پست یا از طریق ایمیل زیر با ما در میان بگذارید تا به آنها پاسخ داده شود.
cyrus04corporation@gmail.com

(تاریخ انتشار صفحه: 11 فروردین 1403)
(تاریخ آخرین ویرایش: 30 تیر 1403)